Vroeger stonden tijdens de familieweekenden van de familie Van Dorsten â naast uiteraard veel gezelligheid â potjes kaarten, bier en (een poging tot) voetballen centraal. De laatste jaren is dat veranderd: eerst kwam volleyballen en inmiddels springen steeds meer Van Dorstens op de wielrenfiets of mountainbike. We worden steeds sportiever!
Sport
De duurzame oplossing voor het WK
Afgelopen zaterdag speelden Engeland en Italië hun eerste groepswedstrijd van het WK voetbal in het Braziliaanse Manaus, midden in het Amazonegebied. Speciaal voor 4 wedstrijden heeft de organisatie van dit mondiale voetbaltoernooi dit nieuwe stadion van 47.000 toeschouwers neergezet, op de plek waar al een stadion van 40.000 toeschouwers stond. De verwachting is echter dat dit gloednieuwe stadion na dit kampioenschap weinig gebruikt gaat worden. Zo veel publiek trekt de toekomstig vaste bespeler Nacional FC namelijk niet.
Geen gedroomd afscheid
Op uitnodiging van PSV-sponsor Erben is de nieuwe Mart
Prachtig, al die sporten en sporters tijdens de Olympische Winterspelen in Sotchi. Het zijn de succesvolste Winterspelen ooit van ons land en inmiddels praat niemand meer over de mensenrechtensituatie in Rusland. En dat alleen maar door een paar gouden, zilveren en bronzen plakken. Toch zijn het niet de sporters die me opvielen. Nee, de man van Sotchi is Erben Wennemars.
Wielercafé met oud-prof Hermans
Net als vorig jaar toog ik ook afgelopen zondag naar de officiële opening van het wielerjaar: de algemene ledenvergadering van CoureursClub Jeroen Bosch (CCJB) en het aansluitende Literair Wielercafé. Leuk om bij te praten, het afgelopen seizoen door te nemen en vooruit te kijken naar het komende wielerjaar. Veel mooie (en sterke) verhalen dus, met het nodige bier binnen handbereik.
Na vooruitblikken op onder meer Le Tour de Fou PĂ©dalant en de NK voor liefhebbers maakten we ons klaar voor de komst van meervoudig wielerkampioene Marianne Vos. Maar, zo vertelde het bestuur, zij had verplichtingen in Sotchi. Als goede vervanger kwam Mathieu Hermans opdraven om zijn boek âTegen de stroom inâ te presenteren.
Wielercafé
Wat een prachtige vondst overigens, dit Literair WielercafĂ©. Want over geen sport is zo veel geschreven als het wielrennen. Eigenlijk is dat ook logisch: de heroĂŻek van het wielrennen spreekt enorm aan en er zijn vele parallellen met het âechteâ leven. Ook in de wielersport moet je afzien â bijvoorbeeld door tegenwind â maar dit maakt je prestaties alleen maar mooier. Symbolischer kan bijna niet!
Maar goed, Hermans dus. Samen met de bevriende Koos Groenendaal, oud-ploegleider van enkele Spaanse wielerteams, werd hij geĂŻnterviewd door âMari Vos, de broer van Marianne Vosâ. Met daarbij als eerste vraag: waarom heb je een autobiografie geschreven? âIk ben regelmatig op uitnodiging bij de Tour de France geweestâ, legde Hermans uit. âSamen met onder meer Maarten Ducrot vertelden we âs avonds mooie anekdotes van onze wielercarriĂšre. Op een gegeven moment zei Maarten tegen me zei: âJe moet een boek gaan schrijven.â Hij bedacht ook de titel.â
Tegen de stroom in
De verklaring voor die titel is snel gevonden: in tegenstelling tot renners als Jelle Nijdam en Jean-Paul van Poppel koos Hermans voor een Spaanse carriĂšreroute. Dat had hij te danken aan zijn veldrijdercapaciteiten. âIk domineerde de jeugdcategorieĂ«n en gebruikte de wegwedstrijden eigenlijk als training.â Maar leeft het veldrijden in Spanje dan, vroeg Mari. âJazekerâ, viel Groenendaal Hermans bij. âMaar met name binnen de eigen landsgrenzen.â
Hermans koos voor de ploeg Seat-Orbea, waarvoor hij enkele etappes in de Ronde van AragĂłn won. Hij ontwikkelde zich als veldrijder, via klimmer tot sprinter en won erg veel. Zijn topjaar was 1988, waarin hij â als renner van Caja Rural â zes etappes in de Ronde van Spanje won. Een jaar later won hij een elfde etappe in de Ronde van Frankrijk. Speciaal voor deze gelegenheid had Groenendaal het frame meegenomen, waarmee hij de ritwinst in de Tour de France pakte.
Hoe keek Hermans eigenlijk zelf naar zijn boek? âIk denk dat âTegen de stroom inâ vooral als inspiratie voor jonge renners kan dienen. Ik heb altijd zelf mijn weg gekozen en op die manier een mooie carriĂšre gehad.â
âTegen de stroom inâ heb ik inmiddels op mijn boekenlijstje gezet. En Marianne Vos? Zij komt half maart naar CCJB.