Heeft Twitter een etiquette?

Daar ging woensdagavond de bijeenkomst van Social Media Club Den Bosch (SMC073) over: de etiquette op Twitter met als ondertitel ‘Hoe heurt het eigenlijk op Twitter?’

Aangezien ik regelmatig op Twitter zit – lezend of schrijvend – leek me dit onderwerp erg interessant. Iets voor achten verscheen ik dus in het Kruithuis in ’s-Hertogenbosch, waar deze bijeenkomst plaatsvond.

Hier had SMC073 verschillende mensen uitgenodigd, onder wie socialmediafanaat Paulus Veltman, trendwatcher en spreker over socialmedia Jan Willem Alphenaar en Xaviera Ringeling (beter bekend als @contentgirl). Voor mij alleen maar onbekenden, maar dat zal ongetwijfeld meer over mij zeggen dan over hen.

Roy Tomeij, kernlid van SMC073, zorgde voor de aftrap door te vertellen over zijn tien grootste Twitter-irritaties en -frustraties. Zo kwamen ‘lollig bedoelde nepaccounts’, ‘DM’s van bedrijfaccounts’, ‘tweeps die alleen maar zenden en nooit reageren’ onder meer aan bod. Daarna vertelde ook Maaike Gulden (van SMC Breda) over al haar irritaties en frustraties.

En eigenlijk bleef het daarbij: het delen van irritaties en frustraties. Waarbij met name Ringeling vond dat alles wel kon. Ook het publiek kon zich in haar mening vinden, maar langzaam draaiden beiden hun mening en liet Ringeling zich verleiden tot het vertellen van haar Twitter-frustraties.

Na de pauze zou een Lagerhuis-debat komen, waarbij iedereen op elkaar kon reageren. Helaas kwam dit onderdeel niet uit de verf. Het verhaal van de vijf uitgenodigde aanwezigen stond centraal en zij luisterden slechts af en toe naar de mening vanuit het publiek. Waarbij het steeds met name om irritaties en frustraties ging. Wat betreft de beloofde etiquette, had iemand uit de zaal een mooie opmerking: “Het aantal volgers geeft aan wat voor soort berichten je twittert. Hoe meer onzin, hoe minder mensen je volgen.”

De rondleiding door het Kruithuis, tijdens de pauze, was voor mij het hoogtepunt van de avond. Dit huis is gemaakt in de Tachtigjarige Oorlog en dat blijkt ook wel: dikke stenen muren en een houten dak om een eventuele ontploffing naar boven te leiden, zodat de stad beschermd bleef.

Onze gids – iemand van Stichting Stedelijk Overleg Kunstenaars (STOK) – vertelde dat alleen de Sint Jan uit historisch oogpunt belangrijker is voor ’s-Hertogenbosch. “Het is het enige nog bestaande kruithuis in Nederland uit de Tachtigjarige Oorlog”, vertelde hij. “De gemeente ’s-Hertogenbosch probeert al 18 jaar om hier een commercieel bedrijf in te krijgen. Komend jaar komt er weer een pitch om dit voor elkaar te krijgen.” Erg vindt hij deze lange zoektocht van de gemeente niet. “Voorlopig zitten wij hier nog steeds. De gemeente heeft liever ons erin dan dat dit Kruithuis leegstaat.”

Tot slot nog even terug over Twitter, dit medium heeft dezelfde etiquette als wat op andere plekken gebruikelijk is. Het gaat om met elkaar in contact te komen en informatie met elkaar te delen. En het liefst op een vriendelijke, nette manier. Zo gebruik ik dit medium vooral als nieuwsvoorziening en ik volg dan ook vooral journalisten.

Ik had woensdagavond echter nieuwe inzichten verwacht, maar die zijn achterwege gebleven. Net zoals de felle discussies. Helaas…