Afgelopen weekend was het weer zover. Na meer dan een jaar stond er weer een fietsweekend op het programma. Vorig jaar vonden deze nog plaats rond de Mont Ventoux en Valkenburg, dit jaar ging de reis naar de Eifel in de regio van het Duitse plaatsje Monschau.
Samen met zo’n dertig andere leden van de Bossche wielerclub Coureursclub Jeroen Bosch vertrok ik zaterdagochtend rond half 9 bij Café De Unie om tweeënhalf uur later aan te komen bij Hotel De Lange Man in Rohren. Vlak voordat we bij dat hotel kwamen, zakte de moed bij iedereen in de schoenen: de klim naar het hotel had enorm steile stukken tot wel 15%.
En die klim zouden we twee keer gaan doen: steeds aan het einde van een tocht van zo’n 85 kilometer. En gelukkig was deze ook de zwaarste. De beloning lag dan ook op de top van deze klim: onder het genot van een lekker koud biertje zagen we zaterdagmiddag hoe Marianne Vos haar beslissende demarrage plaatste, wegsprong bij haar medevluchters en naar de wereldtitel fietste. Na een tocht door de heuvels, en zeker die laatste klim, met diverse stijgingspercentages zagen haar prestaties er nóg knapper uit.
We besloten de dag met een goed diner en vele biertjes, waarna we de volgende dag om half 10 ’s ochtends wederom op onze fietsen sprongen. De wat stramme spieren trapten we al snel soepel, al merkte iedereen het effect van de activiteiten van een dag eerder. Het idee om halverwege te pauzeren met koffie en gebak kwam dan ook voor iedereen erg welkom.
Na voor de tweede keer de fameuze K26 – een klim naar het hotel toe – succesvol te beslechten, reden we ’s middags weer naar Nederland terug om via de radio op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen in Florence. In tegenstelling tot ons stralende fietsweekend had Toscane te kampen met een geweldige wolkbreuk. De spannende laatste twintig kilometers bekeken we in het Bossche café Carras, waar een heerlijke pastamaaltijd op ons wachtte. En uiteraard koud bier. Een mooie afsluiting van een mooi weekend.
